Wij waren hier
Stel je voor dat de aarde steeds langzamer draait en elke dag langer duurt dan de vorige' 'We merkten het niet meteen. We voelden het niet. We waren ons in het begin niet bewust van de extra tijd. We waren niet geïnteresseerd in de omwenteling van de aarde. Er bleven ook maar bommen ontploffen in de straten van verre landen. Orkanen kwamen en gingen. De zomer liep ten einde. Er begon een nieuw schooljaar. De klokken tikten zoals altijd.' Het nieuws kwam op een gewone zaterdag in oktober. Na het nieuws zou het leven nooit meer hetzelfde zijn, maar toch leek er aanvankelijk niets veranderd. De aarde was langzamer gaan draaien. Onmerkbaar. En de vertraging zette door. Elke dag, elke nacht duurde een beetje langer dan de vorige en algauw duurde een etmaal 26, 28, 32 uur.
De elfjarige Julia en haar familie proberen zich, net als de rest van de wereld, aan te passen aan het nieuwe ritme. De school gaat dicht, mensen worden ziek en de natuur verandert. Is het einde van de wereld naderbij? Men klampt zich vast aan het alledaagse leven en gaat gewoon door. Julia wordt voor het eerst verliefd, haar ouders blijken ook maar normale mensen die ruziemaken en haar opa volgt zijn eigen weg. En iedereen houdt hoop.
